Bu filmi birkaç ay önce de izlemiştik. Türk kökenli Alman gazeteci Deniz Yücel olayının Amerikalı rahip sürümüdür yaşanan. Bir Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olarak yaşananları kahredici buluyorum.
Bu olay aracılığıyla Türkiye Cumhuriyeti devletinin yargısına ve devletin saygınlığına kara bir leke sürülmüştür.
Birkaç gün önce tutukluluğun devamına karar veren mahkeme ne olmuştur da Rahip Brunson’un ev hapsine çark etmiştir?
Anadolu, Osmanlı’nın zayıf düşmesi ve yıkılışa giden yola girmesiyle birlikte eğitimci ve din adamı kisvelilerin yoğun misyonerlik etkinliklerine sahne olmuştur. Bu duruma Cumhuriyet’le son verilmiş ve bağımsız bir ülkeye yakışan ortam sağlanmıştır. Bu gibi etkinliklerin son çeyrek yüzyılda yükselişe geçmesi hiç de rastlantı değildir. Türkiye öncelikle ekonomik onu izleyerek de siyasi bağımsızlığını yitirdikçe Anadolu’nun kuş uçmaz, kervan geçmez yerlerinde ne idüğü belirsiz tipler türemiş, misyonerlik güncellenmiştir. Bunların kimileri din propagandası yaparken kimileri eğitim üzerinden kültür emperyalizminin neferleri olurken bazıları da insan hakları izleyiciliğini iş edinmiştir.
Amerikalı Rahip Brunson da yüksek olasılıkla onlardan biridir. Üstelik İzmir gibi ülkenin göz önündeki bir kentinde etkinlik göstermesi sınır tanımazlığın vardığı noktayı ortaya koyması bakımından ibretliktir.
Brunson gibi pek çok rahibin ya da eğitimci görünümlü misyonerin ülkemiz topraklarında emperyalizme hizmet kolu olarak bulunduğu kuşkuya yer bırakmayacak denli ortadadır.
Böyle bir ortamda Türkiye Cumhuriyeti devleti elini, kolunu bağlayıp oturmamalıdır. Suç işlediğine ilişkin kuşkunun varlığı bile Brunson gibilerin Türk yargısının önüne çıkartılması için yeterli bir gerekçedir. Ancak, emperyalizme karşı duruşu Brunson’u yargı önüne çıkartmakla sınırlamak büyük hatadır. Yargı erki ciddiyetin ve güvenilirliğin adresi olmalıdır. ABD’yle mücadeleye araç yapıldığında ortaya çıkan maskaralık katlanılır gibi olmamaktadır.
ABD’yle mücadelede yargı erkinin araç olarak seçilmesi yanlıştır. Diyelim ki seçildi. ABD tarafından gelen baskıyla yalpalanması ve yargının bu iniş çıkışta kullanılmış olması hem yargının hem de ülkenin saygınlığına düşürülmüş gölgedir.
ABD’nin ve ona eşlik eden pek çok emperyalist batı ülkesinin Türkiye üzerindeki hesapları bilinmeyen şeyler değildir.
15 Temmuz darbe gecesine gidelim!
Darbecilere destek olan, darbenin başarıya ulaşmasını isteyen ABD’nin İncirlik üssünden kalkan tanker uçakları değil miydi? Çok özel düzeneklerle ve buyruklarla kullanımı söz konusu olabilen bu uçakların o gece Türkiye göklerinde uçabilmiş olması bile ABD’nin darbeci eğilimini kanıtlamaya yeter de artar.
Bu durumda yapılacak tek şey darbeci tutumun karargâhı ve eylem merkezi olmuş İncirlik üssü ivedilikle kapatılmasıdır.
Yapılması gereken İncirlik’i kapatmak iken Rahip Brunson üzerinden mücadeleye girişmek ve bir de yalpalamak kabul edilir gibi değildir.
Emperyalistlere öfkeliyiz elbette. Ama, onlar kendilerinden umulanı yaptıkları için şaşırmamak da gerekir.
İğneyi kendimize batırmamız kaçınılmazdır.
Asıl gerekeni yaparak emperyalizmi canevinden vurmak yerine rahiple, gazeteciyle uğraştığınızda gülünç duruma düşersiniz. Devletin de, yargının da saygınlığı ortadan kalkarken savrulan tehditlere boyun eğmiş olursunuz.
27 Temmuz 2018
